Houses in Poussain

Painting holiday in the Morvan, day 4: Hamlet/Old houses and farms

En plein air painting in Poussain, a hamlet with a few (desolate) houses and farms, focused on achieving depth through positioning of planes and angles (large-small, slanted lines and overlapping forms) and inspired by the work of Dutch painter Hans Oltshoorn. Acrylic on canvas board (30 x 40 cm). Schilderen in Poussain, een gehucht met een paar (verlaten) huizen en boerderijen, gericht op het bereiken van diepte door middel van vlakverdeling (groot-klein, schuine lijnen en overlappende vormen) en geïnspireerd door het werk van de Nederlandse schilder Hans Oltshoorn.

After doing my composition sketches of the houses I wanted to paint, I moved up the road a bit to paint in the shade of a tree at the edge of a field. After a while a large herd of cows appeared from over the hillside, lead by an impressively sized, fierce-looking and heavily roaring bull. He clearly wasn't pleased with the presence of people near his pasture. As the herd approached the fence the cows joined in and started loudly mooing. I just went on painting and assumed that they would soon calm down, but that wasn't the case and the roaring and mooing went on and on. At a certain point I did stop to look around and check for possible escape routes, just in case the bull would come through the fence. But luckily he eventually became more interested in the cows and things calmed down. After a while he lead the herd back up the hill leaving me and the rest to continue our day of painting in tranquil surroundings. Na voltooing van mijn compositieschets van de huizen die ik wilde schilderen, ging ik een eindje verderop staan om te schilderen in de schaduw van een boom aan de rand van een grasveld. Na een tijdje verscheen er een grote kudde koeien aan de horizon, aangevoerd door een indrukwekkend grote, fel ogende en zwaar briesende stier. Hij was duidelijk niet blij met de aanwezigheid van mensen in de buurt van zijn weiland. Naarmate de kudde het hek naderde begonnen de koeien luid te loeien. Ik ging gewoon door met schilderen in de veronderstelling dat ze spoedig zouden kalmeren, maar dat was niet het geval en het briesen en loeien ging maar door. Op een gegeven moment ben ik voor de zekerheid toch maar even gestopt om rond te kijken om mogelijke vluchtwegen te inventariseren voor het geval de stier zou besluiten het hek tussen ons te negeren. Maar gelukkig nam na verloop van tijd zijn interesse voor de koeien de overhand en werd het weer wat kalmer. Uiteindelijk leidde hij de kudde weer de heuvel op, en konden we onze rustige schildermiddag weer voortzetten.